برادرم مجید جان امروز من و تو با هم زادروزمان را جشن می گیریم . اما تو آن سوی میله های زندان و من در این سو. بین ما میله های زندان است اما هر دو در زندانیم. به تعداد روزهای اسارتت روی کیک تولدت شمع میگذاریم با این امید که روزی برسد که دیگر تمامی میله های زندان از بین ما برداشته شود. مادرت دلتنگت است اما تو نگران نباش . هزاران مجید با مادرت همنوایی می کنند و نخواهند گذاشت تا غم دوری تو بر مادرت گران آید.
طاقت بیار برادر. خوب ترا می شناسم چون هر دو از یک تباریم و ظلم را نخواهیم پذیرفت. به شرف جنبش دانشجویی قسم می خورم نخواهیم گذاشت تا فریاد تو خاموش شود و فریاد تظلم خواهی تمام عزیزان دربندمان را سر خواهیم داد.
امروز تولدم را با یاد تو و تمام عزیزان دربندم جشن می گیرم و فراموش نمی کنم ظلمهایی که بر ما روا شده. بمان و بدان پیروزی از آن ماست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر