لزوم جدائی دین از سیاست

از زمان ظور مسیح تا سال 313 میلادی که قسطنطین کسیر امپراطور روم آزادی دین مسیح را اعلام کرد مسیحیان سخت تحت فشار بودند و به جرم گرایش به مسیحیت از سوی مخالفان شکنجه فراوان می دیدند و گرفتار زندانهایی می شدند که دیگر زنده از آن بیرون نمی آمدند و یا خوراک حیوانات خونخوار می شدند.

اما این قوم شکنجه دیده در دوره انکریسون وقتی که کشیشان یعنی همان کسانی که طبق تعلیمات کلیسا باید سرمشق مهربانی بودند به عنوان "تفتیش عقاید" بیرحمانه ترین جنایات را مرتکب می شدند و به نام دین از هیچ گونه آدمکشی و آدم سوزی دریع نمی ورزیدند. این جنایات باعث شد مردم رفته رفته از دین بیزاری جویند و این بیزاری زمینه را برای نشر افکار ضد مذهبی آماده ساخت و مادیگری را در میان غریبان رواج داد.

در سراسر قرون وسطی مکتب اسکولاستیک بر اروپا تسلط داشت که در حقیقت سدی نفود ناپذیر در راه پیشرفت علم و دانش به شمار می رفت. زیرا به موجب اصول این مکتب هیچ دانشمندی حق اظهار نظر نداشت . هرگونه اظهار نظری که با دین مسیحی مغایرت داشت به شدت محکوم می شد. از جمله این دانشمندان وانینی ایتالیایی که زبانش را بریدند و او را زنده زنده سوزاندند و یا گالیله که حرف از نجوم و کروی بودن زمین زد و به سرنوشتی مشابه دچار شد.

تفتیش عقاید طی قرون وسطی در اروپا حکم بزرگترین بلا را داشت و صدمات جبران ناپذیری را بر پیکره اروپا وارد کرد. رخنه تفتیش عقاید در زندگی خصوصی افراد به حدی بود که حتی به اعمال و رفتار و توجه افکار و درونی و قلبی و وجدان مردم تهمت می زد و متهمان را به صرف داشتن چنین عقایدی زنده به گور می کردند. زنده سوزی متهمان طی ممراسم خاصی به نام اوتوداخه انجام می گرفت.

در اسپانیا در فاصله 339 سال 34658 تن زنده به دست دادگاه تفتیش عقاید سوزانده شدند. 288214تن محکوم به اعمال شاقه و کار اجباری و حبس ابد و 200000نفر لباس بنیتورا پوشیده و تا پایان عمر از تمام حقوق بشری محروم می شدند.

جنایات وحشیانه کلیسا در قرون وسطی در اروپا تا جایی دین گریزی را رواج داد که امروز پس از گذشت چندین قرن از آن روزها اروپا دین گریزترین مردم دنیا را دارد.

و امروز وضع از آنچه در قرون وسطای اروپا اتفاق افتاد بهتر نیست. زدن اتهام محاربه و اعدام آنان به دلیل داشتن یک عقیده سخصی اقدام مشابه ای است که چند صدسال پیش در اروپا اتفاق افتاد . روا داشتن گرانترین فشارها بر مردم به نام دین و پوشاندن حجاب اجباری بر زنان و منع کردن آنان از بسیاری از فعالیتها کاریست که به دین گریزی هر چه بیشتر مردم می انجامد . تفتیش عقاید و وارد شدن به حوزه خصوصی مردم در حالی است که اصل بیست و سوم قانون اساسی تاکید کرده است که : تفتیش عقاید ممنوع است و هیچ کس را نمی توان به صرف داشتن عقایدی مورد تعرض و مواخذه قرار داد.